بعضی روزها، بعضی مناسبت ها، فقط بهانه اند. بهانه ی نابلد هایی چون من ، که بتوانند دوست داشتن هایشان را جور دیگری بیان کنند. جوری که آن را مخصوص و متفاوت تر از همیشه نشان دهد. 
آخر میدانی ، قلب ما نابلد ها فقط برای یک نفر تپیده ، هر احساسی که از آن گذر کند برای اولین بار و اولین تجربه است. نمی توانیم سرسری از آن رد شویم، نمی خواهیم آن را تبدیل به عادت و تکرار کنیم. ساده نمیپنداریم این تشعشعات گرمی بخش قلبمان را.
این روز و این لحظه و این ساعت که به نام توست، تنها یک بار در تقویم هر ساله مان نقش می بندد. چه اهمیت دارد در کدام تقویم، در کدام روز و کدام ساعت، این لحظه تنها بهانه ایست برای شادی های ادامه دار این روزهایمان، بهانه ایست برای قدری بیشتر و خاص تر " دوست داشتن " هایمان.