یه چند صباحی رو انگار باید به نوشته های هول هولکی و چه بسا بی محتوا بگذرونیم! اگه شاید مثل قبل بود بیخیالش میشدم؛ میگفتم حالا این سه هفته هم ننویسم، چی میشه؟

خیلی چیزا میشه! زندگی که توقف و استراحت نداره، یه وقتا رو دور تند همین طور میره و گاز میده! نمیشه که بیخیال علاقه و اهدافت بشی، میشه؟ 

پس ادامه میدم. حتی اگه همش بشه غر. حتی اگه همش بشه یه تکرار بدون هیچ جزئیات زیبایی. خدا رو چه دیدی شاید این خودمونی و بی هوا و در لحظه نوشتنام یه پله رفت بالا تر، مگه نه؟

میریم که این دوره رو به خوبی بگذرونیم.