باید اندوه رو پذیرفت؛ باهاش خو گرفت؛ زندگی کرد. فرار کردن ازش چیزی رو درست نمیکنه! مثل این روزهای من ، پشت سر هم، درد برات میاره! کاش بلد بودم فرار نکردن رو، مواجه شدن رو ...

پ. ن : دیشب کوتاهی از من نبود ، بیان لطف نکرد و رخصت نداد! البته شاید هم من از خدا خواسته به جای دو خط نوشتن، مثل همیشه شُل کردم =")