بنفش آبی کبود

چند روزی بود دلم لک میزد برای هزار و یک جور تنقلات و به قول خودمان ، هله هوله ! درخواست نکرده و اصرار نکرده ، دیشب پدر گرام حق خود را در آستانه ی روز پدر بر ما ادا کرد و با دستی  پر از هله هوله در خانه را گشود ! آن لحظه از شوق میخواستم بال دربیاورم اما باورت می شود الان و امروز دیگر میلی به آنها ندارم ؟ حتی سراغ بسته ی پفک هم نرفته ام ! مشکل از کجاست ؟ از ولع سیری ناپذیرمان که همیشه چیزی را میخواهیم که نداریم ؟