نمیدانم به کدام زبان به خودم بفهمانم که آدمی روزهایی را نیز لازم است که صرفاً برای خودش باشد ، استراحت مطلق . مهم نیست فردا چگونه خواهد گذشت و چه پیش خواهد آمد . مهم نیست دیروز چگونه گذشته است . مهم لحظه ی اکنون است که دوباره از سر خستگی درد به جانت تزریق نشود . دوباره از سر بیهودگی ، خمیدگی روحی به جانت نیفتد . زندگی بی من و تو می گذرد . بگذار تا هستیم رها باشیم .