آخرین روز و آخرین ساعات 20 سالگی سرشار از شادی و خنده بود. آنچنان که به گرفتگی عضلات لپ ها و درد گرفتن سرم منجر شد ! اما امروز در شروع 21 سالگی ، جز یک رقم اضافه چیزی ندیدم. باز هم سردرد ، باز هم همان عدم آزادی ها ، همان درک نشدن ها ، همان ها و همان ها و همان ها ...

امیدوارم 21 سالگی  این طور نماند و شروع روزهای رنگارنگ تری باشد. امیدوارم کاری کند که انتهایش لبخندی به پهنای صورتم مهمان لب هایم باشد.