دلم یک روز تمام، غرق شدن در دنیای نوشتن و خواندن را می‌خواهد. بنویسم و بخوانم و سیر نشوم. اما می‌دانی، فکر می‌کنم این کاملاً طبیعی ست که به چنین روزی نمی‌رسم؛ چرا که دیروز و امروز و فردا را نصفه و نیمه رها می‌کنم. واژه‌ها را دم دستی استفاده می‌کنم و می‌گذرم.

من یک روز تمام غرق شدن در دنیای خیال و واژه را می‌خواهم اما به آن نمی‌رسم. هیچ گاه شرایط این چنین ایده آل نمی‌شود. بابد این روزهای نیمه تمام را دریابم.