مگه چقدر وقت دارم که همیشه کارهایی که دوست دارم رو به بهونه درس و امتحان عقب بندازم؟ شده در حد یه اپیزود سریال، نیم ساعت نقاشی، همین هر شب نوشتن ها، باید به روح خسته ی خودم برسم. غیر من کی به دادش می‌رسه؟

من از انجام این کارها پشیمون نیستم، حالا تو هر جور دوست داری فکر کن.