- دوشنبه ۲۱ تیر ۰۰
- ۲۳:۵۷
- ۱ نظر
ما آدم‌ها همون چیزی رو که دلمون بخواد نشون بقیه می‌دیم. می‌خواد شادی‌هامون باشه، غم‌هامون باشه، دارایی‌هامون باشه یا هر چیز دیگه. ما گاهی وقت‌ها حتی توانایی دیدن همه‌ی جنبه‌ها و بُعدهای مختلف زندگی صمیمی‌ترین دوست‌هامون رو هم نداریم، چه برسه به آدم‌هایی که از طریق یه صفحه مجازی دنبال میکنیم. تو فقط همون بخشی از زندگی من رو می‌بینی که من انتخاب کردم! و زندگی تمام ما همینه. حتی معروف‌ترین آدم‌ها. حتی همون‌هایی که بعضی‌ها متعصبانه الگوی خودشون قرار میدن و کورکورانه دنبالشون می‌کنن.
ما خیلی چیزها رو درباره‌ی هم نمی‌دونیم و قضاوت کردن‌هامون، الگو برداری کردن افراطی و به دور از استفاده از عقل و درک خودمون، مقایسه کردن‌هامون، حسادت‌هامون و همه‌ی اینها بر پایه‌ی بخش عظیمی از ندونستن‌هامون رخ میده!
ما خیلی وقت‌ها خودمون رو هم درست نمی‌شناسیم و انتظار داریم با شناختن دیگران به جایی برسیم!
