هر چقدر هم که دو آدم به دوست داشتن یکدیگر باور داشته باشند، باز هم نیاز دارند به تکرار هر روزه‌ی عشق. به نگاهی از سر مهر و کلامی از روی محبت. ما نیازمندیم به یادآوری دوست داشته شدن، مورد عشق و توجه واقع شدن. ما محتاجیم به گرمای صمیمیت و عشق، که اگر نباشد سرمای رخدادهای زمانه قلبمان را منجمد می‌کند. بیا تکرارش کنیم، با نگاهمان، صدایمان، کلاممان. عشق باید در رگ و روح واژه‌هایمان بپیچد.