یه روز فکرشو نمی‌کردم من اون آدمی بشم که اونقدر سرش شلوغه که تو ایستگاه اتوبوس جواب پیام‌هاشو می‌ده، برنامه‌های هر روزش پره و دیگه اصطلاحی به اسم «حوصله‌م سر رفته» براش معنا نداره.

حالا روزهام پر از هدف و برنامه‌ست و به خیلی‌هاشون نمی‌رسم و دلم می‌خواد کاش هر روز بیشتر از ٢۴ ساعت بود!