بهش که فکر می‌کنم مثل یه سیاهچاله عمیق فضایی، منو به درون خودش می‌کشه، منو از جایی که الان هستم دوباره به اون لحظه و اون مکان میبره. انگار می‌تونم لمسش کنم، واقعی‌تر از هر رویا. اما قرار نیست تا ابد با همین کیفیت تو ذهنم بمونه، یعنی من این طور فکر می‌کنم! تا روزی که دوباره وقتش برسه، تمام اون دقایقو تو سیاهچاله افکارم مزه مزه می‌کنم. کاش که به این راحتی تموم نشه.