بیا در عین جدی گرفتن زندگی و جون کندن براش، یه وقتایی هم همه چیو رها کنیم و اون لحظه رو زندگی کنیم. دنیا بهمون تایم استراحت نمیده، بین این دویدن های بی مقصد برای زنده بودن و مسابقه گذاشتن برای تموم کردن چوب خط های عمرمون، یه جاهایی هم وایسیم و از همون نقطه ای که توش به سر میبریم لذت ببریم.

بیا یه وقتایی دیوونه باشیم. یه روزایی از سلسله ی اهل جنون باشیم!