باید کسی باشد تا باورت کند. وقتی نگرانی در چشم‌هایت پیچ و تاب می‌خورد، وقتی دستانت سرد و لرزان است، وقتی نگاه آدم‌ها از تو برمی‌گردد، باید کسی باشد تا در آغوشت بگیرد؛ در چشم‌هایت بنگرد و بی هیچ واژه و کلامی باورت کند.

باید چشم‌هایمان تمام حرف‌ها را بگویند.