با من حرف بزن، برام حرف بزن، حتی وقتی که در حال فرار کردنم. حتی وقتی می‌گم حوصله هیچ چیزی رو ندارم. حتی وقتی که من تماماً سکوتم. با من حرف بزن. حرف‌های تو منو به زندگی برمی‌گردونه. از لبه‌ی پرتگاه نجاتم میده وقتی حتی خودم نمی‌دونم در یک قدمی سقوطم. حرف‌های تو مثل صدای بارونه، تو یه بعد از ظهر سرد پاییزی که پتو رو دور خودم پیچیدم و به قشنگی‌های زندگی فکر می‌کنم. تو قشنگ‌ترینشونی.