چشمه ی ذوق و نوشتن و کلمات، می تواند در یک لحظه، یک ساعت، یک روز، خشک شود و بمانی در اینکه چه بگویی، چه بنویسی؟!

خشکم زده است! نمیدانم دیگر چه چیزی ارزش گفتن دارد؟ دیگر مانده ام به چه فکر کنم و از چه بنویسم؟ کاش فردا بهانه ای باشد برای نوشتن، برای زندگی کردن، برای از ته دل خندیدن.