توی زندگی، روابط، دوستی‌ها، خاطرات و... بدی‌ها بیشتر و قوی‌تر به یاد می‌مونن. مثل اون خاطره بده که هیچ وقت از ته ذهنت پاک نمی‌شه، مثل حرف ناخوشایندی که شنیدی و چربید به تموم لحظات خوب روزت، مثل بحث و ناراحتی‌هایی که بیشتر تو چشم می‌مونن تا خاطره‌های خوبی که داشتیم و غیره و غیره.
برای همین گاهی لازمه برگردی و روزهای خوش گذشته رو به یاد بیاری، یادت بیاد اون روز هوا چقدر خوب بود، چقدر خندیدی و از خنده اشک از گوشه‌های چشمت جاری شد. باید به یاد بیاری چقدر راه اومدی تا به اینجا برسی، چقدر لحظه‌های خوبی رو تجربه کردی و ارزش تحمل سختی‌ها رو داشته.