شاید این روزها را واقعاً دارم زندگی میکنم که دیگر برای نوشته هایم دست به دامن احساسات مبهم و پیچیده و خاکستری نمیشوم، دیگر به در و دیوار زمانه بد و بیراه نمی گویم. بیشتر از هر زمانی خودم هستم و بیشتر از هر زمانی برای خودم اهمیت قائلم. سخت نمیگیرم. راحت تر میگذرم، از اتفاق ها، از آدم ها. برای من فردا شروع دیگری ست، حتی شاید روز زیباتری. تو این روزها را در کجای عالم سیر میکنی؟