همان طور که همیشه موضوعی برای فکر کردن، دلیلی برای شاد یا غمگین بودن و هوایی برای نفس کشیدن هست؛ باید ایده ای برای نوشتن هم باشد. این قدرتمندترین و در عین حال سخت ترین باوری ست که باعث شده شبها را با واژه ها و عبارت ها و جملاتی به پایان برسانم که نمی دانم کدامشان از سر اجبار و کدام یک از عمق وجودم بر خواسته اند. درست یا نادرست، این تنها کاریست که تا این مدت، این چنین پایبندش بودم؛ چرا که باور دارم کلمات تنها سلاح جدایی ناپذیر من هستند. چه کس از داشتن سلاح برتر و قدرتمند تر بودن بدش می آید؟ پس ادامه می دهم برای قوی شدن.