خیال، رویا، آرزو! در عین رنگ بخشیدن به زندگی می توانند در لحظه ای به خصوص و حتی پس از آن بلای جان شوند. اما نکند معتاد خیالپردازی و رویابافی باشی! دلچسب ترین عادتیست که نمیتوانی حتی به ترک کردنش فکر کنی.

اینها برای ما اسباب و دلیل زندگی اند، دلیل اُمید به فرداهای روشن تر. من چطور میتوانم عاقل باشم؟ چطور میتوانم با چهره ی سخت و زمخت زندگی بدون روحِ رویا و خیال، دوام بیاورم؟ حتی اگر روزی مسبب رنج و اندوه این دل بی پناه شوند. من دیوانگی را انتخاب کرده ام. 

فقط کاش به خیالی وابسته نشویم که سهممان نیست. همین.