پاییز سال گذشته همه اش درد بود، دردِ دوری وقتی که نزدیکی! بُعد فاصله ی مکانی معنا نداشت، اما دل و روح؛ فرسنگ ها با هم فاصله داشتند.

پاییز امسال در دورترین فاصله های جغرافیایی هم که باشیم، فاصله معنا پیدا نمی کند. دل و روحم حوالی همان ها که باید، پرسه می زند. قلبم می تپد و من شاد ترم.

پاییز این بار با تمام دوری و دلتنگی اش، زیبا ترین است. من بنده ی این پاییزم.