خیلی وقته اینجا از شرح روزهام ننوشتم. نگفته‌م چیا تغییر کرده و چرا این مدت ننوشتم. الان شاید شروع دوباره‌ی نوشتن باشه برای من، تو این محدودیت‌ها و رنج‌ها.

همینکه حالا کنار خانواده‌م حالم بهتره ولی خوب نیستم، هیچ کدوممون خوب نیستیم، مگه می‌شه ایرانی باشی و این روزها حالت آنچنان که باید خوب باشه!

پ. ن: قانون شکنی کردم منی که اینجا همیشه یک نوشته در روز و اون هم آخر شب می‌ذاشتم حالا دو تا و در ساعت‌هایی غیرمعمول نوشتم. وقتشه قانون‌هامو تغییر بدم.