همه‌ی آن چیزها که اندوختم
عشق‌ها و
آرزوها و
باورها
همه در دعایی آمیختند :
طاقت بیاور
طاقت بیاور
*فیودار تیوتچف

طاقت بیاور برای خنده‌هایمان، بوسه‌هایمان؛ برای آن لحظه که باورمان، عشقمان و آرزوهایمان جرم نباشند. برای کودکانی که دیگر نداشتن‌هایشان درگرو فقر و ناآگاهی نیست و صدای خنده‌ها و بازی‌هایشان در گوشمان جاریست. برای جنگل‌هایی که سبزند، دریاچه‌هایی که سیرابند و آسمانی که آبی‌ست. برای روزی که همگی از جنگ بیزاریم و کبوتران سفید صلح بر بام خانه‌هایمان می‌رقصند.